Een week in de Franse Rivièra - Zomerherinneringen

Ik geniet van reizen en het ervaren van nieuwe plaatsen, maar ik heb een bijzondere affiniteit met Italië. Als ik de tijd heb, boek ik meestal minstens één vakantie per jaar naar een Italiaanse kustplaats, een klein dorpje of een historische stad. Dit jaar heb ik me laten overhalen om dat allemaal overboord te gooien en een verblijf te boeken in zowel Nice als Villefranche sur Mer, een klein kustplaatsje op slechts 15 minuten met de trein van de stad.

Ik was niet teleurgesteld!

Het zou kunnen komen door het feit dat het hele gebied culturele invloeden heeft uit zowel Frankrijk als Italië, met een eclectische keuken en sfeer als gevolg, of het is simpelweg op zichzelf een geweldige vakantiebestemming.

Om mijn ervaring te begrijpen, moet je de plek en zijn geschiedenis ook begrijpen.

De geschiedenis van de Franse Rivièra

Heb je ooit nagedacht over de betekenis van het woord "Rivièra"? Ik stond op een schilderachtige plek tijdens mijn week aan de Côte d'Azur toen deze vraag opborrelde in mijn met macarons gevulde hoofd: wat betekent het woord Riviera eigenlijk? Ik keek naar de strakblauwe zee die het weelderige groen van de bergachtige kustlijn ontmoette en had eigenlijk geen idee. Ironisch genoeg heeft het de volgende betekenis: Riviera is een Italiaans woord voor "kustlijn", afgeleid van het Latijnse “rīpa”, dat is vervormd tot het Ligurische “rivêa”. Als onderdeel van het mediterrane kustgebied van Zuid-Frankrijk en Noord-Italië, dat zich uitstrekt van Cannes tot La Spezia, is het beroemd om zijn schoonheid, milde klimaat en weelderige badplaatsen. Geweldig, dat had ik zelf misschien toch ook wel kunnen bedenken.

De geschiedenis van de Franse Rivièra is een rijke mengelmoes van oude beschavingen, artistieke inspiratie en een vleugje koninklijke glamour. Het begon allemaal met de Liguriërs, die de regio al in de 4e eeuw voor Christus bewoonden. De Grieken, Feniciërs en Romeinen volgden en lieten hun sporen achter in de vorm van ruïnes, tempels en amfitheaters die vandaag de dag nog steeds te zien zijn.

Het was echter tijdens de 18e en 19e eeuw dat de Franse Rivièra echt begon op te bloeien. Het milde klimaat en de adembenemende landschappen van de regio trokken de aandacht van zowel aristocraten als kunstenaars. Schrijvers zoals F. Scott Fitzgerald en schilders zoals Henri Matisse werden aangetrokken door het milde klimaat en de pittoreske landschappen. Het was een plek van inspiratie, een muze voor creativiteit en een toevluchtsoord voor mensen die troost en schoonheid zochten.

Een van de belangrijkste momenten in de transformatie van de Franse Rivièra was de komst van koningin Victoria in 1882. Ze werd verliefd op de prachtige uitzichten en het aangename klimaat. Ze plaveide een weg voor andere aristocraten om hier zelf luxe toevluchtsoorden te bezitten. Al snel werd de Rivièra een modieuze winterbestemming voor Europese vorsten en adel, met kustplaatsen als Nice, Cannes en Menton die hier helemaal door opbloeide.

Het begin van de 20e eeuw was een tijd van schitterende hotels, luxe villa's en grote casino's, waardoor de Franse Rivièra veranderde in een centrum van overvloed en decadentie. Beroemdheden en belangrijke mensen uit de wereld van entertainment, mode en politiek begonnen de glamoureuze casino's van de Rivièra te bezoeken, waardoor het een hotspot werd voor de wereldwijde elite.

In de jaren 1950 en 1960 verstevigde de Rivièra haar reputatie als symbool van luxe en verfijning. Iconische filmfestivals zoals het Cannes Filmfestival, brachten internationale aandacht naar de regio en trokken filmsterren en regisseurs uit de hele wereld aan. De jet-set levensstijl van de Franse Rivièra werd vereeuwigd door legendarische figuren zoals Grace Kelly, die prinses Grace van Monaco werd na haar huwelijk met prins Rainier III.

Vandaag de dag blijft de Franse Rivièra een fascinerende cocktail van geschiedenis, cultuur en ongeëvenaarde schoonheid. De zonovergoten stranden, levendige markten en charmante dorpjes trekken nog steeds bezoekers van over de hele wereld.

Zoals ik al eerder heb gezegd, koos ik Nice en een klein kustplaatsje als mijn uitvalsbasis - het was misschien niet de volledige ervaring, maar voor mij was het meer dan genoeg.

Bruisende dagen in Nice

Ik kwam na zonsondergang aan in Nice en in eerste instantie was ik teleurgesteld over mijn vluchtplanning, want ik wilde de stad zo snel mogelijk ervaren. Echter maakte de landing op het vliegveld alles al gauw weer goed. Het is net alsof je in een juwelendoosje land! Je zit wel op het puntje van je vliegtuigstoel omdat je op het laatste moment pas land onder je voeten ziet. Het is een achtbaan van emoties, maar misschien lag het aan mij, want ik ben iemand die snel opgewonden raakt.

Mijn ochtend begon met een ontspannen wandeling door het historische hart van Nice - Vieux Nice, oftewel de oude stad. De smalle, kronkelende straatjes met hun kleurrijke gevels waren een lust voor het oog. Ik kon het niet laten om bij een boulangerie te stoppen voor een verse croissant en cappuccino (hoewel ik meer een Flat White meisje ben) als ontbijt. De warme geur van het boterachtige gebak en de rijke aroma’s van koffie zetten de toon voor de dag.

Na dit Frans-Italiaanse ontbijt, ging ik in de oude stad op verkenning uit en ontdekte Place Rossetti, waar ik een schep lokaal gemaakte gelato niet kon weerstaan De rest van de dag liet ik mij door de stad meeslepen. Ik verbaasde me over de architectuur en prachtige gevels, en stuitte uiteindelijk op Promenade des Anglais aan het water. De met palmbomen omzoomde boulevard bood een panoramisch uitzicht op de zee, dus uiteraard maakte ik een ontspannen wandeling langs het azuurblauwe water. De zeebries was zowel verfrissend als verkwikkend en mijn reispartner en ik wisten allebei dat dit nog maar het begin was van een prachtige vakantie; een gedachte die ons hart vulde met enorme vreugde.

Mijn tweede dag in Nice stond in het teken van kunst, met een stop bij het Matisse Museum. Dit museum is gevestigd in een 17e-eeuwse villa en is een eerbetoon aan het werk van de beroemde kunstenaar Henri Matisse.

Na mijn artistieke intermezzo zocht ik een gezellig café op om te ontspannen en bij te tanken. Nice staat bekend om zijn koffiecultuur. Dat kwam mij wel goed uit, want ik vind niks zo lekker als op een zonnig terras eindeloos koffiedrinken en mensen kijken. Eerlijk gezegd was het ontspannen levenstempo in Nice een welkome afwisseling van mijn drukke leven thuis, maar het beste moest nog komen…

Onze suggestie voor een verblijf in Nice: Apart-hotel Nice S2

Het kalme water van Villefranche sur Mer

Ik liet de levendige straten van Nice achter me en reisde naar het idyllische Villefranche-sur-Mer, op slechts een korte treinrit van Nice vandaan. Je kunt er ook de bus nemen, wat ongeveer even lang is. Eerlijk gezegd zul je de meeste tijd besteden aan in de rij staan om een kaartje voor de trein te kopen, want om de een of andere reden werkte de online app niet mee (dit gold ook voor andere reizigers). Als je ervoor kiest om de bus te gebruiken, houd er dan rekening mee dat je een kaart moet kopen van de chauffeur, een app moet downloaden, geld moet overmaken naar de app, een kaartje moet kopen en dat moet overschrijven naar de kaart, wat op zijn zachtst gezegd... interessant was, maar ik ben niet iemand die zich tijdens het reizen druk maakt over dit soort dingen. Ik heb mijn best gedaan om altijd de bus te nemen met een geldig kaartje, hoewel ik niet zeker weet of het altijd zo heeft gewerkt... dus misschien word ik nu wel overal gezocht!

Het charmante kuststadje verwelkomde me met zijn serene schoonheid en rustige sfeer. Mijn verblijf van een week in Villefranche-sur-Mer was een ware ontsnapping aan de alledaagse drukte. Ik zal een paar van de mooiste ervaringen met jullie delen:

La Darse Strand

Er zijn veel stranden in Villefranche sur Mer en de meeste zijn wild, vrij en verleidelijk. Ik heb een beetje een obsessie voor een verblijf op plekken die op een heuvel liggen en uitkijken over zee, maar dat betekent ook dat ik tijdens mijn vakantie vaak bergop en bergaf ga. Naar mijn mening is dat een kleine prijs die je betaald voor de schoonheid dat het met zich meebrengt. La Darse Beach lag direct onder het appartement waar ik verbleef en elke dag nam ik zo'n 300 treden om er te komen, 300 treden met een prachtig uitzicht op de fonkelende zee, op de ondergaande zon en op de kleuren van de ochtendglorie. Ik kwam altijd wel een kat of twee tegen. Ik ging dan even rustig zitten om ze te aaien terwijl ik de zilte zeelucht en kruidige lucht van mediterrane struiken inademde.

Het strand ligt verborgen onder een eeuwenoude muur en kijkt direct uit op de villa's van Beaulieu-sur-Mer. Het kiezelstrand bood een gevoel van afzondering en rust, terwijl het kalme, turquoise water perfect was om in te zwemmen en snorkelen. We besloten geen centimeter af te wijken van dit kleine strand dat we met maar een handjevol andere mensen deelde.

We kwamen dag na dag terug, soms met verse pain au chocolat, een croissant, of een gekoelde fles Franse wijn in de namiddag, want "wine-not", toch?

De oude binnenstad van Villefranche Sur Mer

De pittoreske oude binnenstad, met zijn pastelkleurige gebouwen en geplaveide straten, was een genot om te verkennen. Elke avond dineerde ik in lokale restaurants, waar ik kon genieten van verse visgerechten in combinatie met lokale wijnen of Italiaanse specialiteiten vanwege de nauwe band met de Ligurische cultuur.

Er is een hoogtepunt dat ik echt wil aanbevelen: dineren in restaurant Les Garçons, waar alles wat je proeft je verwachtingen zal overtreffen. Zorg er wel voor dat je afsluit met het beroemde dessert van de regio: café gourmand. Het is een ristrettokoffie met 4 soorten desserts, dus je krijgt de kans om veel soorten Franse lekkernijen te proberen zonder dat je een volledige portie hoeft te bestellen (ja, de Fransen zijn heel serieus als het om toetjes gaat!)

Er zijn veel boulangeries en cafés in de stad, en er zijn zoveel soorten vers gebak dat ik van elke ochtend een soort miniproeverijtje heb gemaakt; en nog steeds heb ik niet alles kunnen proberen.

Een reis naar Villa & Jardins Ephrussi de Rothschild

Er zijn een aantal dingen waarvan ik in overvolle maten van geniet: een mooie tuin op een vreemde of buitenaardse manier ingericht (zoals de Boboli-tuinen), de zee, een goed museum, koffie en desserts.

Toen ik zag dat de Villa Rothschild al deze dingen te bieden had, zat ik direct in de eerste bus richting Saint-Jean-Cap-Ferrat.

Het is alles wat het beloofde te zijn, en meer! Het uitzicht vanuit de villa is geweldig en de tuinen bieden een kijkje in allerlei vreemde, exotische werelden. Ik heb uren rondgedwaald tussen de weelderige planten en ben gewoon helemaal zen geweest. Het was absoluut meditatief. Zelf zou ik aanraden om ’s ochtends te gaan als de zon nog niet al te fel op je bolletje staat.

Hierna ging ik naar het museumgedeelte van de villa, leerde over de fabelachtige Béatrice de Rothschild en deed een paar uur alsof ik in de jaren 20 van de vorige eeuw was. En je raadt het al, ik dronk een heerlijke cappuccino met een kruimelige macaron in een perfecte restaurantje met uitzicht op de Middellandse Zee.

Ik zou deze activiteit aan iedereen aanraden die houdt van een indrukwekkende villa’s met overweldigende uitzichten.

Al met al heeft de Franse Rivièra me echt betoverd. Ik vertrok met een hart vol dierbare herinneringen en een verlangen om terug te keren naar deze schitterende hoek van de wereld.